آزادی

عریان

به پیش می آید

گل افشان به قلب مان

و ما هم راهش قدم زنان

به گفتگوی آسمان قدم می نهیم.

ما سربازان

با همین دست ها

بر سپر عبوس دشمن حمله می بریم

آری

مردم

فرمانروایان خویش اند

این جا

آن جا

همیشه

همه جا!

باشد

که وقتی دوشیزگان

از پنجره ها بخوانند

نغمه ی نبردهای ما را دوره کنند

نغمه ی وفاداران

به سرزمین شان را

نغمه ی حکومت

مردمی شان را.

آزادی _ ویلیمیر خلینیاکف _ ترجمه حمیدرضا آتش برآب