در آستان مرگ

تب لرز جاودانگی عذابم می دهد

ابر مه آلود فرود آمده است...

مرا غیر شوکران بویناکی

از شمایان نصیب نبوده است

ابلیس های سرخ و عریان بر سرم ریزید.

به سویم خزید

فریبم دهید

با تهدیدهای اوراق عتیق تان

تنها یاد و خاطره ام را

باقی گذارید

یاد و خاطره ام را در این دم واپسین.

بر آنم که در ازای تک تک لبخندها و آرزوها

هزاران بار بیشتر پاسخت گویم

تا در این صف سرد و بی روح

در نظرگاهم غریبه ننمایی.

ساعت مرگ

خم گشته

و سمی زلال را در دهانم می ریزد

و آدمیان سر می رسند و

جسم و صدایم را

در خاک می کنند.

ساعت مرگ _ آنا آخماتاوا_ 1922 _ ترجمه :حمیدرضا آتش برآب

آزادی

عریان

به پیش می آید

گل افشان به قلب مان

و ما هم راهش قدم زنان

به گفتگوی آسمان قدم می نهیم.

ما سربازان

با همین دست ها

بر سپر عبوس دشمن حمله می بریم

آری

مردم

فرمانروایان خویش اند

این جا

آن جا

همیشه

همه جا!

باشد

که وقتی دوشیزگان

از پنجره ها بخوانند

نغمه ی نبردهای ما را دوره کنند

نغمه ی وفاداران

به سرزمین شان را

نغمه ی حکومت

مردمی شان را.

آزادی _ ویلیمیر خلینیاکف _ ترجمه حمیدرضا آتش برآب

اکنون بالش

از هر دو روی داغ است.

شمع دیگری

می میرد,کلاغها فریاد می کشند

آنجا,بی سرانجام.

همه شب هیچ نخوابیده م,

خیلی دیر است به خواب بیندیشم...

چه سفیدی بی تابانه ای

در ژرفای سفید پرده.

سلام,ای بامداد!

آنا آخماتوا_ ترجمه: شاپور احمدی

فکرتان خواب می بیند

بر بستر مغزهای وارفته

خوابش نوکران پروار را ماند

بر بستر آلوده

باید برانگیزم جُل خونین دلم را

باید بخندم به ریشها

باید عُنُق و وقیح

ریشخند کنم

باید بخندم آنقدر

تا دلم گیرد آرام

قسمتی از شعر"ابر شلوار پوش"_ ولادیمیر مایاکوفسکی_ ترجمه:م .کاشیگر

تو از چه رو به من اعطا شدی

ارمغان اتفاق!

ای هدیه ی عبث!

زندگی!

و از چه رو به سر تقدیر

محکومی به زنجیر مرگ

کیست که از روی عداوت

مرا از نیستی خوانده

روحم را لبریز شور و

عقلم را سرشار تردید ساخته

ولی در فرارویم

دریغ از هدفی

به قلب

خلا

و در سر

جز یاوه ای م نیستم

و این جنجال مدام زندگی

و سیل غصه و اندوهش

چه عذابم می دهد.

زندگی _ الکساندر پوشکین _ ترجمه :حمیدرضا آتش برآب

آه که چه در سقوطند

سالیان ما

لطیف تر دل می بندیم و موهوم تر...

برتاب

برتاب

ای برق بدرود آخرین عشق

ای برق بدرود غروب!

نیمی از آسمان در آغوش تیرگی ست

تنها به مغرب

نوری پرسه می زند

درنگ کن

درنگ کن

لختی ای غروب

آهسته

آهسته

قدری ای فسون.

بگذار

خون در رگ هامان

کاستی گیرد

اما در قلب مان

هرگز لطافت نمیرد...

آه تو ای آخرین عشق!

تویی که هم یاس و

هم سعادتی.

آخرین عشق _ "فیودار تیوتچیف"_ترجمه حمیدرضا آتش برآب

پوشانده است

سبزه ها را

مروارید غلتان

و از راه می رسند

سلام های دل نشین

و خانه می گذارند

بدرودهای حزین

کجایی؟

آی محبوبم!

نازنینم!

انوار تابنده ی شامگاهان!

پر توان شنگرفی شفق!

دستم بر آسمان است و

چشمم در راه

تو را انتظار می کشم

عزیزم!

نازنینم!

تو را

که جریان مواج لتا درربود

تو را

که خیزاب پریده رنگ لتا برد

تو را انتظار می کشم!

عزیزم!

نازنینم!

به او _آندری بیلی _ ترجمه حمیدرضا آتش برآب

همه آن چیزها که اندوختم

عشق ها و

آرزوها و

باورها

همه در دعایی آمیختند:

طاقت بیاور

طاقت بیاور!

دعا _ فیودار ایواناویچ تیوچیف_ ترجمه:حمیدرضا آتش برآب

ممنون